فرق بین مغناطش و پسماند مغناطیسی

مغناطش و پسماند مغناطیسی دو مفهوم متفاوت هستند:

مغناطش (Magnetization):

مغناطش به میزان میدان مغناطیسی کل ماده اشاره دارد. به عبارت دیگر، مغناطش نشان دهنده میزان مغناطیسی کل ماده در حالت مغناطیسی است.

این مقدار معمولاً در واحد آمپر بر متر (A/m) یا امپر بر متر (A·m) اندازه گیری می شود.

مغناطش می تواند مثبت یا منفی باشد و به توزیع میدان مغناطیسی در ماده اشاره دارد.

مغناطش (Magnetization) به مقدار کمی پدیده مغناطیسی شدن یا افزایش خاصیت مغناطیسی مواد اشاره دارد.

این میدان برداری چگالی گشتاورهای مغناطیسی دائم یا القایی در یک مادهٔ مغناطیسی را نشان می دهد و خالص از پاسخ یک ماده به میدان مغناطیسی خارجی حاصل می شود.

پسماند مغناطیسی (Magnetic Hysteresis):

پسماند مغناطیسی به تاخیر ایجاد شده در تغییرات مغناطیسی ماده اشاره دارد.

وقتی ماده مغناطیسی از حالت مغناطیسی مشخصی به حالت دیگری تغییر می کند (مثلاً از مغناطیسی به غیرمغناطیسی یا برعکس)، پسماند مغناطیسی نشان دهنده تاخیر در این تغییر است.

این پسماند به خواص مغناطیس کنندگی ماده مربوط است و در منحنی های مغناطیس شوندگی (B-H) قابل مشاهده است.

پسماند مغناطیسی (Magnetic hysteresis) زمانی رخ می دهد که میدان مغناطیسی خارجی به فرومغناطیس ها اعمال شود و دوقطبی های اتمی خود را با آن هماهنگ کنند.

حتی زمانی که میدان حذف شود، بخشی از تراز باقی می ماند و مواد مغناطیسی شده اند. این پدیده به عنصر حافظه در هارد دیسک ها کمک می کند و در مواد فرومغناطیس، رابطه بین شدت میدان (H) و مغناطش (M) خطی نیست.

به طور خلاصه، مغناطش نشان دهنده میزان مغناطیسی شدن ماده در پاسخ به میدان مغناطیسی است، در حالی که پسماند مغناطیسی میزان مغناطیسی باقی مانده در ماده پس از حذف میدان مغناطیسی خارجی را نشان می دهد.