طوفان مغناطیسی مجموعه ای از فعل و انفعالات میدان مغناطیسی در داخل زمین است که در اثر واکنش بادهای خورشیدی ایجاد می شود. میدان مغناطیسی با جلوگیری از ورود ذرات باد از خورشید که در اثر فرسایش ستاره ایجاد می شود، از زمین محافظت می کند. ذرات باردار الکتریکی به زمین میرسند که به آن طوفان ژئومغناطیسی میگویند. طوفان مغناطیسی توسط الکساندر فون هومبولت، طبیعت شناس، ستاره شناس و کاشف آلمانی کشف شد که در 21 دسامبر 1806 تغییرات مغناطیسی موجود در میدان مغناطیسی را به ثبت رساند.
مراحل یک طوفان مغناطیسی
طوفان مغناطیسی از چند مرحله تشکیل شده است:
اول از همه میدان مغناطیسی زمین در اثر برخورد ذرات باد خورشیدی ضعیف می‌شود.
سپس به مرحله بعد که با نام فاز طوفان شناخته می‌شود می‌رسیم که در آن فشار باد تغییر می کند و مقدار میدان مغناطیسی
زمین را تغییر داده و تا NT 50 بالا می برد، این مرحله ساعتها طول میکشد.
در نهایت به فاز بازیابی می رسیم که در آن میدان مغناطیسی می تواند تا یک هفته طول بکشد تا قدرت میدان اصلی را بازیابی کند.
اثرات طوفان مغناطیسی
طوفان های مغناطیسی اثرات متعددی بر انسان ها، حیوانات و وسایل الکترونیکی دارند. انسان ها آنها را با ظاهر سردرد درک می کنند، در حالی که در حیوانات شاهد تغییر رفتار هستیم، زیرا آنها عصبی تر هستند. از سوی دیگر مشکلاتی در وسایل الکترونیکی مانند سیستم های ارتباطی و GPS ظاهر می شود. همچنین برخی از اثراتی که در طوفان های مغناطیسی مشاهده می شود، مشاهده شفق های قطبی در مکان های غیرتکراری است. این تغییر به دلیل برخورد ذرات الکتریکی است که میدان مغناطیسی ما را به واکنش وا می دارد.