تفاوت بین آهنرباهای نئودیمیوم، فریت و آلنیکو

آهنرباهای نئودیمیوم، فریت و آلنیکو زیرمجموعه آهنربای دائمی هستند. آهنرباهای دائمی به دلیل توانایی دائمی و طولانی مدت خود در حفظ مغناطیس خود شناخته می شوند. این آهنرباها دارای ویژگی های متفاوتی هستند که به ما امکان می دهد تا مطابق با نیازمان از بین آن ها آهنربای مناسب را انتخاب کنیم.

آهنرباهای نئودیمیم:

آهنرباهای نئودیمیوم قوی‌ترین آهنرباهایی هستند که می‌توانیم پیدا کنیم، زیرا با وجود اندازه کوچکشان، نیروی جاذبه زیادی دارند. آهنرباهای نئودیمیوم به دلیل مقاومت کم در برابر خوردگی، با پوشش استفاده می شوند.

آهنرباهای فریت:

آهنرباهای فریت ارزان ترین آهن رباهای دائمی هستند، بنابراین معمولاً بعد از آهنرباهای نئودیمیومی، دومین آهنربای پرکاربرد هستند. بسته به هدفی که قرار است از آن ها استفاده شود، به دو نوع همسانگرد و ناهمسانگرد تقسیم می‌شوند. آهنرباهای فریت معمولاً در بخش خودرو استفاده می شوند.

آهنرباهای آلنیکو:

آهنرباهای آلنیکو آهنرباهای دائمی با بالاترین مقاومت در برابر دما، اسیدها و حلال ها هستند. این نوع آهنربا به دلیل القای مغناطیسی بالای خود منحصر به فرد هستند. بنابراین اغلب در ابزارهای اندازه گیری میدان مغناطیسی استفاده می شوند.

تفاوت آهنرباهای نئودیمیم، فریت و آلنیکو:

بسته به هدفی که قرار است از آهنربا استفاده کنیم، یک نوع آهنربای دائمی را انتخاب می کنیم. در صورتی که فضا کم باشد و نیاز به نیروی مغناطیسی زیاد داشته باشیم، از آهنرباهای نئودیمیومی استفاده خواهیم کرد. از سوی دیگر، اگر آنچه ما به دنبال آن هستیم آهنربایی با مقاومت در برابر خوردگی بالا برای قرار دادن در فضای باز یا مکان هایی با رطوبت بالا باشد، از آهنرباهای فریتی استفاده خواهیم کرد. در نهایت، اگر دمای محیطی که آهنربا در آن قرار دارد بالا باشد از آهنرباهای آلنیکو یا ساماریوم استفاده خواهیم کرد. علاوه بر این، آهنرباهای آلنیکو دارای مقاومت در برابر خوردگی و پایداری مغناطیسی طولانی مدت هستند.