آهنرباهای خاکی کمیاب و آهنرباهای سرامیکی آهنرباهای دائمی هستند. آهنرباهای دائمی اجسامی هستند که توانایی حفظ خاصیت مغناطیسی را برای مدت طولانی دارند. بسته به خواص آهنربا، آهنرباهای نئودیمیم، فریت، آلنیکو و ساماریوم قابل استفاده هستند.
گروه خاکی کمیاب از آهنرباهای نئودیمیوم و ساماریوم تشکیل شده است. آنها دارای میدان مغناطیسی قوی تری در مقایسه با سایر آهنرباهای دائمی (آهنربای فریت و آهنربای آلنیکو) هستند.
تفاوت بین آهنرباهای خاکی کمیاب و آهنرباهای سرامیکی براساس مشخصات
با توجه به ترکیب آهنرباها
ترکیب انواع مختلف فلزاتی که دو نوع آهنربا را تشکیل می دهند متفاوت است از یک طرف متوجه می‌شویم که آهنرباهای نئودیمیوم از آهن، نئودیمیوم و بور و آهنرباهای ساماریوم از ساماریم و کبالت تشکیل شده‌اند. از طرف دیگر آهنرباهای سرامیکی از فریت، استرانسیوم و فریت باریم تشکیل شده‌اند.
با توجه به قدرت
اگر به شدت میدان مغناطیسی اندازه گیری شده در MGOe اشاره کنیم ، متوجه می‌شویم که آهنرباهایی که بیشترین قدرت را در میدان مغناطیسی دارند، آهنرباهای نئودیمیوم هستند. به دنبال آن آهنرباهای ساماریوم و در نهایت آهنرباهای سرامیکی یا آهنرباهای فریت نیز شناخته می‌شوند.
با توجه به ماندگاری
دوامِ یافت شده در این آهنرباها متفاوت است: از یک طرف، آهنرباهای نئودیمیوم را می یابیم که شکننده تر هستند و نیاز به پوشش دارند. سپس آهنرباهای ساماریوم هستند که بسیار ترد و شکننده هستند. در نهایت آهنرباهای سرامیکی را می یابیم که مقاومت در برابر خوردگی بالایی دارند.
با توجه به مقاومت در برابر مغناطیس‌زدایی
از نقطه نظر مقاومت در برابر مغناطیسی زدایی، آهنرباهای خاکی کمیاب ماندگاری بالایی دارند در حالی که آهنرباهای سرامیکی دارای ماندگاری پایینی هستند.
در مورد انرژی محصول، آهنرباهای خاکی کمیاب انرژی مغناطیسی بالایی دارند، اما آهنرباهای فریتی دارای انرژی مغناطیسی پایینی هستند، بنابراین برای مطابقت با انرژی آهنرباهای نئودیمیوم و ساماریوم، به آهنربای فریتی با ابعاد بزرگتر نیاز دارید.
در نهایت، تفاوت بین آهنرباهای خاکی کمیاب و آهنرباهای سرامیکی در کاربردهای این دو نوع آهنربا متفاوت است، زیرا آهنرباهای خاکی کمیاب برای موتور و دینام در نظر گرفته شده است. از طرف دیگر آهنرباهای سرامیکی در بلندگوها و سنسورها استفاده می شوند.