
خصوصیات تمام مواد مغناطیسی وقتی گرم می شوند تغییر می کنند. دمای کوری (Tc) ، یا نقطه کوری، دمایی است که در آن ساختار اتمی ماده مغناطیسی تغییر کرده و جسم از حالت مغناطیسی خارج می شود. پس از گرم شدن یا عبور از نقطه کوری، حوزه های مغناطیسی ماده آزاد و تصادفی می شوند. در نتیجه آسیب مغناطیسی دائمی شده و آهنربا هیچ میدان مغناطیسی خارجی ای ساطع نمی کند. نیروی مغناطیس توسط گشتاور مغناطیسی تعیین می شود، گشتاور دوقطبی در اتم که از تکانه زاویه ای و اسپین الکترون ها سرچشمه می گیرد. مواد دارای ساختارهای مختلفی از گشتاورهای مغناطیسی ذاتی هستند که به دما بستگی دارد. دمای کوری نقطه بحرانی است که در آن گشتاورهای مغناطیسی ذاتی یک ماده تغییر جهت می دهند.
در زیر دمای کوری، اتم ها در یک راستا و موازی قرار دارند. این امر باعث می شود مواد به صورت خود به خود مغناطیسی شوند. ماده مغناطیسی در حالت عادی فرومغناطیس اند. بالاتر از دمای کوری، ماده پارامغناطیس می شود، زیرا اتم ها گشتاورهای مغناطیسی منظم خود را هنگامی که ماده تحت یک انتقال فاز قرار می گیرد، از دست می دهند.
هنوز دیدگاهی ثبت نشده است.

تمرکز اصلی بر محدودیتهای جدید صادراتی، جنبههای قانونی و مطابق با تعهدات بینالمللی، تاثیرات ژئوپلیتیکی بر صنایع پیشرفته مانند فناوری و انرژی است.

این فرآیند با قرار دادن آهنربا در یک میدان مغناطیسی قوی، مثل دستگاههای مغناطیسکننده یا الکترومغناطیسها، انجام میشود که باعث میشود ذرات مغناطیسی داخل آهنربا دوباره همراستا شده و خاصیت مغناطیسی آن احیا شود.

گرما باعث کاهش یا از بین رفتن خاصیت مغناطیسی آهنربا میشود، زیرا انرژی گرمایی نظم حوزههای مغناطیسی را مختل میکند.

برای برش یا سوراخ کردن آهنربا بدون از دست دادن مغناطیس، از ابزارهای الماسی یا کاربیدی با سرعت پایین، خنککننده مایع و ثابت نگه داشتن آهنربا استفاده کنید.

روشهای مغناطیسزدایی آهنربا شامل حرارتی (گرم کردن تا دمای کوری)، میدان متناوب رو به کاهش (AC با شدت کمشونده)، ضربه یا ارتعاش مکانیکی (چکش زدن یا لرزش)، و استفاده از دمغناطیسکنندههای تخصصی است.