برای تولید یک آهنربا ، یک میدان مغناطیسی خارجی به مواد خام وارد می‌شود. با گرم و سرد کردن آهنربا در این هنگام، حوزه‌های مغناطیسی غیر هم‌جهت را با جهت میدان مغناطیسی خارجی همسو می‌کند.
اکثر حوزه‌های مغناطیسی با این روش هم جهت می‌شوند (از جمله قطب N و S آن‌ها) و یک آهنربای دائمی با جهت ترجیحی مغناطیسی ایجاد می‌شود. از آهنرباهای ساخته شده به این روش، ناهمسانگرد (آنیزوتروپیک) گفته می‌شود. اگر تمام دامنه‌های مغناطیسی آهنربا در یک راستا قرار بگیرند، آهنربا حداکثر خروجی مغناطیسی را خواهد داشت، به این آهنربا یک آهنربای ناهمسانگرد گفته می‌شود. این جهت 'محور مغناطیسی' نامیده می‌شود. آهنرباهای دائمی اگر در شرایط ایده‌آل نگه داشته شوند، به طور نامحدود محور و خاصیت مغناطیسی خود را حفظ خواهند کرد، به‌عنوان مثال نباید دچار خوردگی شوند یا در دمای بیش از حداکثر دمای مجاز خود استفاده شوند.
هنوز دیدگاهی ثبت نشده است.
تمرکز اصلی بر محدودیت‌های جدید صادراتی، جنبه‌های قانونی و مطابق با تعهدات بین‌المللی، تاثیرات ژئوپلیتیکی بر صنایع پیشرفته مانند فناوری و انرژی است.
این فرآیند با قرار دادن آهنربا در یک میدان مغناطیسی قوی، مثل دستگاه‌های مغناطیس‌کننده یا الکترومغناطیس‌ها، انجام می‌شود که باعث می‌شود ذرات مغناطیسی داخل آهنربا دوباره هم‌راستا شده و خاصیت مغناطیسی آن احیا شود.
گرما باعث کاهش یا از بین رفتن خاصیت مغناطیسی آهنربا می‌شود، زیرا انرژی گرمایی نظم حوزه‌های مغناطیسی را مختل می‌کند.
برای برش یا سوراخ کردن آهنربا بدون از دست دادن مغناطیس، از ابزارهای الماسی یا کاربیدی با سرعت پایین، خنک‌کننده مایع و ثابت نگه داشتن آهنربا استفاده کنید.
روش‌های مغناطیس‌زدایی آهنربا شامل حرارتی (گرم کردن تا دمای کوری)، میدان متناوب رو به کاهش (AC با شدت کم‌شونده)، ضربه یا ارتعاش مکانیکی (چکش زدن یا لرزش)، و استفاده از دمغناطیس‌کننده‌های تخصصی است.
