آهنرباهای خاکی کمیاب و آهنرباهای سرامیکی آهنرباهای دائمی هستند. آهنرباهای دائمی اجسامی هستند که توانایی حفظ خاصیت مغناطیسی را برای مدت طولانی دارند. بسته به خواص آهنربا، آهنرباهای نئودیمیم، فریت، آلنیکو و ساماریوم قابل استفاده هستند.
گروه خاکی کمیاب از آهنرباهای نئودیمیوم و ساماریوم تشکیل شده است. آنها دارای میدان مغناطیسی قوی تری در مقایسه با سایر آهنرباهای دائمی (آهنربای فریت و آهنربای آلنیکو) هستند.
ترکیب انواع مختلف فلزاتی که دو نوع آهنربا را تشکیل می دهند متفاوت است از یک طرف متوجه میشویم که آهنرباهای نئودیمیوم از آهن، نئودیمیوم و بور و آهنرباهای ساماریوم از ساماریم و کبالت تشکیل شدهاند. از طرف دیگر آهنرباهای سرامیکی از فریت، استرانسیوم و فریت باریم تشکیل شدهاند.
اگر به شدت میدان مغناطیسی اندازه گیری شده در MGOe اشاره کنیم ، متوجه میشویم که آهنرباهایی که بیشترین قدرت را در میدان مغناطیسی دارند، آهنرباهای نئودیمیوم هستند. به دنبال آن آهنرباهای ساماریوم و در نهایت آهنرباهای سرامیکی یا آهنرباهای فریت نیز شناخته میشوند.
دوامِ یافت شده در این آهنرباها متفاوت است: از یک طرف، آهنرباهای نئودیمیوم را می یابیم که شکننده تر هستند و نیاز به پوشش دارند. سپس آهنرباهای ساماریوم هستند که بسیار ترد و شکننده هستند. در نهایت آهنرباهای سرامیکی را می یابیم که مقاومت در برابر خوردگی بالایی دارند.
از نقطه نظر مقاومت در برابر مغناطیسی زدایی، آهنرباهای خاکی کمیاب ماندگاری بالایی دارند در حالی که آهنرباهای سرامیکی دارای ماندگاری پایینی هستند.
در مورد انرژی محصول، آهنرباهای خاکی کمیاب انرژی مغناطیسی بالایی دارند، اما آهنرباهای فریتی دارای انرژی مغناطیسی پایینی هستند، بنابراین برای مطابقت با انرژی آهنرباهای نئودیمیوم و ساماریوم، به آهنربای فریتی با ابعاد بزرگتر نیاز دارید.
در نهایت، تفاوت بین آهنرباهای خاکی کمیاب و آهنرباهای سرامیکی در کاربردهای این دو نوع آهنربا متفاوت است، زیرا آهنرباهای خاکی کمیاب برای موتور و دینام در نظر گرفته شده است. از طرف دیگر آهنرباهای سرامیکی در بلندگوها و سنسورها استفاده می شوند.
هنوز دیدگاهی ثبت نشده است.
این فرآیند با قرار دادن آهنربا در یک میدان مغناطیسی قوی، مثل دستگاههای مغناطیسکننده یا الکترومغناطیسها، انجام میشود که باعث میشود ذرات مغناطیسی داخل آهنربا دوباره همراستا شده و خاصیت مغناطیسی آن احیا شود.
گرما باعث کاهش یا از بین رفتن خاصیت مغناطیسی آهنربا میشود، زیرا انرژی گرمایی نظم حوزههای مغناطیسی را مختل میکند.
برای برش یا سوراخ کردن آهنربا بدون از دست دادن مغناطیس، از ابزارهای الماسی یا کاربیدی با سرعت پایین، خنککننده مایع و ثابت نگه داشتن آهنربا استفاده کنید.
روشهای مغناطیسزدایی آهنربا شامل حرارتی (گرم کردن تا دمای کوری)، میدان متناوب رو به کاهش (AC با شدت کمشونده)، ضربه یا ارتعاش مکانیکی (چکش زدن یا لرزش)، و استفاده از دمغناطیسکنندههای تخصصی است.
آهنربا باید از دستگاههای حساس مانند کارتهای اعتباری یا تجهیزات پزشکی فاصله نگه داشته شود تا از اختلال در عملکرد آنها جلوگیری شود.