آهنرباهای فریم را می توان از نئودیمیوم و فریت ساخت. برخلاف آهنرباهای معمولی، فریم ها دارای یک پوشش فلزی هستند که قدرت چسبندگی آهنرباها را بهبود می بخشد.
قدرت چسبندگی فریم عمدتاً به جنس آهنربای مغزی آن بستگی دارد. یک گزینه بسیار ارزان (و البته ضعیف)، آهنربای فریت است. مزایای آهنربای سرامیکی این است که نسبتاً ارزان و قوی است و همچنین می تواند به خوبی در فضای باز استفاده شود (برخلاف نئودیمیوم که در برابر رطوبت دچار خوردگی می شود. آهنرباهای نئودیمیوم و ساماریوم دارای قدرت مغناطیسی بسیار بالایی هستند. این نوع آهنرباها در جایی استفاده می شوند که نیروی چسبندگی بسیار بالایی در فضای کم مورد نیاز است. دو نوع مگنت ذکر شده از جنس آلیاژ عناصر خاکی کمیاب اند. به عنوان مثال، آهنربای ساماریوم-کبالت را می توان در دماهای بسیار بالا و بسیار پایین استفاده کرد و نسبت به آهنربای نئودیمیم در برابر خوردگی بسیار مقاوم تر است. البته به دلیل کمیاب بودن مواد اولیه آن، قیمت بیشتری نیز نسبت به سایر آهنرباها دارد.
نوع دیگر آهنربا، آهنربایی نئودیمیوم است. این آهنربا از آلیاژ نئودیمیوم، آهن و بور تشکیل شده است و در حال حاضر پایه قوی ترین نوع آهنربای دائمی است. این آهنربا نسبت به ساماریوم کمتر شکننده است. استفاده از چنین آهنرباهای قوی ای مستلزم رعایت نکات ایمنی خاصی است. در فریم ها، آهنربا در یک محفظه آهنی قرار می گیرد. آهن نیروی چسبندگی بالاتری نسبت به فولاد ضد زنگ دارد. با این حال، فولاد ضد زنگ بهتر از آهن است زیرا این ماده دچار زنگ زدگی و خوردگی نمی شود پس می توان از آن در فضای باز نیز استفاده کرد.
فریم ها به طرق مختلف چه در بخش خصوصی و چه در بخش تجاری مورد استفاده قرار می گیرند. این آهنرباها بسیار سبک هستند و همچنین به طور ایمن به سطوح متصل می شوند چرا که غلاف دور آهنربا از آهنربا در برابر ضربه محافظت میکند و از شکستن آن جلوگیری می کند. فریم ها برای بلند کردن اجسام فلزی مناسب اند زیرا اتصال بسیار خوب اما جداشدنی را در ساخت خود ایجاد می کنند.
فریم ها با آهنرباهای مختلف (نئودیمیم، فریت، آلنیکو و ساماریوم) در دسترس اند. یکی از روش های نصب، به عنوان مثال، با پیچ است. در وسط این نوع فریم یک سوراخ با رزوه داخلی قرار دارد. برخی از طرح ها دارای قلاب در پشت فریم هستند و می توان آن ها را به این شکل و به راحتی روی بسترهای فلزی نصب کرد.
هنوز دیدگاهی ثبت نشده است.
فلزات خاکی کمیاب (Rare Earth Elements یا REEs) گروهی از ۱۷ عنصر شیمیایی (مانند نئودیمیوم، پرازئودیمیوم، دیسپروزیوم، سریم و لانتانیم) هستند که علیرغم نامشان، در پوسته زمین نسبتاً فراواناند، اما استخراج و فرآوری آنها دشوار و پرهزینه است. این عناصر نقش کلیدی در فناوریهای مدرن دارند و تقاضا برای آنها در سالهای اخیر به شدت افزایش یافته است.
ایالات متحده توانایی فنی و صنعتی برای تولید آهنرباهای عناصر خاکی کمیاب را دارد. با این حال، در حال حاضر بخش عمده تولید جهانی در چین متمرکز است و آمریکا در حال توسعه زنجیره تأمین داخلی است.
تمرکز اصلی بر محدودیتهای جدید صادراتی، جنبههای قانونی و مطابق با تعهدات بینالمللی، تاثیرات ژئوپلیتیکی بر صنایع پیشرفته مانند فناوری و انرژی است.
این فرآیند با قرار دادن آهنربا در یک میدان مغناطیسی قوی، مثل دستگاههای مغناطیسکننده یا الکترومغناطیسها، انجام میشود که باعث میشود ذرات مغناطیسی داخل آهنربا دوباره همراستا شده و خاصیت مغناطیسی آن احیا شود.
گرما باعث کاهش یا از بین رفتن خاصیت مغناطیسی آهنربا میشود، زیرا انرژی گرمایی نظم حوزههای مغناطیسی را مختل میکند.
