درحال جستجو ...
مهمترین دلایل مغناطیس زدایی دائمی آهنربا و از دست دادن قدرت مغناطیسی:
تأثیر زمان بر آهنرباهای دائمی امروزی حداقل است. معمولاً افت مغناطیسی کمتر از 3 درصد در طول عمر مفید آهنربا است.
1) افت مغناطیسی برگشت پذیر: تغییراتی هستند که با بازگشت آهنربا به دمای اولیه خود بازیابی می شوند. ضرایب دمای برگشت پذیر، که به صورت درصد در درجه بیان می شود، برای هر ماده منحصر به فرد است.
2) افت مغناطیسی برگشت ناپذیر: این افت ناشی از قرار گرفتن در معرض دماهای بالا یا پایین است و زمانی اتفاق می افتد که نقطه عملکرد آهنربا به زیر زانوی منحنی مغناطیس زدایی مواد برسد. این نوع از دست دادن را می توان با شارژ مجدد جبران کرد.
3) تغییرات متالورژیکی: هنگامی که آهنرباهای دائمی در معرض دماهای بالا قرار بگیرند، رخ می دهد. در این موارد آهنربا به طور کامل از کار می افتد و غیر قابل استفاده می شود.
قرار دادن آهنرباهای مغناطیسی در معرض میدان های خارجی مخالف، یک اثر مغناطیس زدایی ایجاد می کند. این اثر در مواد مغناطیس دائمی که دارای منحنی مغناطیس زدایی غیرخطی هستند، مانند آلنیکو، آشکارتر است . این میدان های نامطلوب ممکن است توسط هادی های حامل جریان یا با اجازه دادن به آهنرباها برای تماس با آهنرباهای دیگر یا مواد آهنی تولید شوند. درجه تلفات به خواص ذاتی مواد بستگی دارد. عوامل دیگری مانند ضربه و لرزه تأثیر بسیار کمی بر آهنرباهای دائمی امروزی دارند.
آهنرباهای نئودیمیوم، وقتی خواص مغناطیسی شان از بین رود نمی توانند دوباره مغناطیسی شوند.
هنوز دیدگاهی ثبت نشده است.
سپراتورهای مغناطیسی (الک یا جداکننده مغناطیسی) برای جداسازی مواد مغناطیسی از مواد غیرمغناطیسی در صنایع مختلف مثل معدن، بازیافت و فولاد استفاده می‌شوند.
درام مغناطیسی دستگاهی است که با استفاده از نیروی مغناطیسی مواد آهنی را از مواد غیرآهنی جدا می‌کند.
آهنرباهای دائمی سال‌ها تا دهه‌ها دوام می‌آورند اما به مرور ممکن است با گرما، ضربه یا زنگ‌زدگی ضعیف شوند.
سرما معمولاً خاصیت مغناطیسی آهنرباها را تقویت می‌کند، اما در دماهای بسیار پایین ممکن است باعث تغییرات ساختاری و کاهش مغناطیس شود.
بیومغناطیسی مطالعه میدان‌های مغناطیسی ضعیف تولیدشده توسط فعالیت‌های الکتریکی بدن، مانند قلب و مغز، برای تشخیص پزشکی یا تحقیقات علمی است.
